Gdy byliśmy mali, mówiono nam abyśmy się spełniali.
Wiecznie powtarzali, abyśmy się nie poddawali.
Teraz, gdy jesteśmy starsi, nasz głos się nie liczy.
Zagubiliśmy się w życia dziczy.
Marzenia niegdyś takie piękne,
straciły barwę i swą piosenkę.
Są teraz nijakie, w odcieniach szarości,
gdyż wstąpiły w świat dorosłości.
Marzenia wciąż blaknące, w pamięci naszej ginące.
Ileż to łez przelaliśmy, gdy bezskutecznie za nimi goniliśmy?
Ileż to rozpaczaliśmy, gdy
Dobry człowiek sprawia, że się śmiejesz.
Dzięki złemu, prędko w oczach zmarniejesz.
Dobry rękę tobie poda, gdy upadniesz.
Zły nogę podstawi, wyśmieje i zostawi.
Dobry służy radą piękną,
a zły afektem strasznym.
Przy Dobrym czujesz się jak Bóg,
przy Złym niczym ludzi wróg.
Dlaczego, więc Dobrzy odchodzą tak wcześnie,
a Źli tak długo trwają bezkreśnie?
Dlaczego o tych Dobrych zapominamy,
a Złych nieustannie wspominamy?
Przecież dzięki Dobrym świat staje się lepszy.
Jest bardz
Dziewczę płaczące, kwieciem pachnące.
Siedzi na kamieniu szarym,
przez Naturę w całości zapomnianym.
Obok niej znicz się pali,
ogień ognistym wdziękiem się chwali.
Ptaki rzucają cienie czarne,
a dziewczyna ma spojrzenie marne.
W oczach jej pustka i tęsknota
mieszają się jak ziarnka piasku,
na kopcu znajdującym się na skraju lasku.
Było sobie braci dwóch.
Ojciec synów kochał dwóch.
Jeden z synów artystą był,
więc dla ojca malował, dla niego żył.
Drugi z synów w filozofię uciekł,
chciał poznać powody ludzkich uciech.
Dla ojca obaj synowie byli całym światem.
Kochał obu tak samo,
tak jak jakby był dla nich bratem.
Ojciec żonę stracił parę lat temu,
synowie natomiast nie poznali matczynego śmiechu.
Dnia pewnego jeden z synów zagadał ojca starego,
kim była matka jego.
Ojciec spojrzał na dziecko ze łzami w oczach.
,,Za c
Have you missed me?
I hope so
Anyway I'm back And that means more attention for you, posts and of course my works
Because of school I haven't got much free time but I'll do everything to be on DeviantArt as frequently as I can
Wish me luck and see you next time
Your Maja
PS: I know that I use to many emoticons but I just absolutly love them
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Tęskniliście za mną?
Mam taką nadzieję
Tak czy inaczej wróciłam A to oznacza więcej uwagi dla was, posty i
[APH AusHun] To dla ciebie by MajaKarpusi, literature
Literature
[APH AusHun] To dla ciebie
Węgry spacerowała po ogrodach pałacu Schönbrunn. Zatrzymała się przy ogrodzie różanym i zaczęła rozkoszować się wonnymi kwiatami. Pamiętała jak Austria przyprowadził ją tutaj po raz pierwszy, a widząc zachwyt na twarzy Elizabet, pozwolił jej odwiedzać to miejsce, kiedy tylko miała na to ochotę. Dziewczyna pochyliła się nad czerwonym kwiatem i z uśmiechem na twarzy sięgnęła do kieszeni. Wyciągnęła z niej nożyce ogrodowe i ucięła zieloną łodygę, uważając prz
Przyszedł kolejny. Toris spojrzał z pewną odrazą na spory stos listów, który zgromadził się w kącie pokoju. Westchnął i z obojętnością przyjrzał się najnowszej kopercie. Tak samo jak w przypadku pozostałych, znajdował się na niej ten sam znaczek; biało czerwona flaga, która dumnie powiewała na wietrze. Obrazek ten nie zmienił się przez te wszystkie lata; podobnie jak podpis znajdujący się tuż obok. Litwa doskonale pamiętał tą chwilę, kiedy to Polska odzyskał niepodległość
Siedzę pod drzewem rozłożystym
przy pagórku dla mnie ojczystym.
Wsłuchuję się w śpiew ptaków,
wypatrując przy tym na polanie kwiatów.
Nagle dostrzegam coś dziwnego
w trawie się chowającego.
Podnoszę się dosyć leniwie
i mój wzrok wlepiam w przedmiot skwapliwie.
Już miałem iść w jego stronę,
ale za bardzo ruszyć się boję.
Coś się nagle poruszyło,
aż serce mi do gardła podskoczyło.
Tajemniczy przedmiot zniknął nagle,
a ja czuję nóż na gardle.
Jakaś posta